- Interesuje mnie temat chrapania: czy przy miastenii pojawia się chrapanie? Nie migdałków, przedniogardłowe, lecz opadające podniebienie miękkie, wciąganie powietrza górą jamy ustnej, i zatykanie, tylna część gardła też wówczas bierze udział w skurczu lub ruchu do przodu (bardzo trudno to opisać).
Podczas snu mięśniówka ulega zwiotczeniu, również mięśnie ścian gardła stają się mniej napięte. Powoduje to zapadanie się tylnej części gardzieli i utrudnia przepływ powietrza, które musi przedostać się przez niewielką szczelinę. Podniebienie miękkie i języczek zostają wprowadzone w wibracje podczas wdechu, co jest przyczyną głośnego odgłosu. Przyczyny chrapania są bardzo różne. Odkładania się znacznej ilości tłuszczu na szyi w otyłości może powodować, że podczas snu zwiotczałe mięśnie zapadają się. Utrudniony odpływ powietrza może być również spowodowany obrzękiem tkanek u ludzi z alergią lub zmniejszeniem siły mięśniowej u osób cierpiących na miastenię. U podłoża chrapania mogą również leżeć inne czynniki, zaburzające przepływ powietrza w drogach oddechowych. Należą do nich: przerost migdałka gardłowego, przerost migdałków podniebiennych, wydłużenie języczka i podniebienia miękkiego, skrzywienie przegrody nosa. Dużo groźniejszy od chrapania jest zespół bezdechu sennego. Zwiotczała mięśniówka gardzieli znacznie utrudnia przepływ powietrza. U niektórych osób podniebienie miękkie, języczek zapadają się na tyle, że całkowicie zamykają drogi oddechowe. Chory nie może wtedy zaczerpnąć powietrza. Narasta stężenie dwutlenku węgla, ośrodek oddechowy w mózgu zostaje pobudzony i uruchamia dodatkowe mięśnie klatki piersiowej do pracy. Po okresie bezdechu, który może trwać nawet minutę, następuje gwałtowne zaczerpnięcie powietrza. U pacjentów z miastenią, którzy skarżą się na uczucie duszności w nocy, w spoczynku wskazane jest rozważanie możliwości dodatkowo bezdechu sennego, wykonanie specjalistycznych badań i wdrożenie odpowiedniego leczenia.
- Mnie też interesuje problem chrapania i też problem z połykaniem: na początku jedzenia jest dobrze, a po paru kęsach trudności z połykaniem i przy tym ból rozpierający, opadanie powieki, mimo że 3 x 1 tabl. biorę Mestinon, dodatkowo ból mięśni, skurcze łydek i palców w stopach. Czym to jest spowodowane?
Istotą miastenii jest nuźliwość mięśni, czyli ich zmęczenie podczas wysiłku nawet niewielkiego, jakim jest połykanie. Typowe jest, że pierwsze kęsy są prawidłowe, potem są trudności, kawałki pokarmu nie przechodzą prawidłowo, szybko przez przełyk, co powoduje podrażnienie śluzówki przełyku, a to może wywoływać silny, rozpierający ból w klatce piersiowej. Wysiłek podczas jedzenia może powodować osłabienia mimiki twarzy, w tym opadania powiek. Dawka Mestinonu 3 x 1 tabletka wydaje się zbyt mała, ponieważ lek działa wystarczająco silno do 6 godzin, czasami krócej, a więc trzy tabletki Mestinonu na dobę przy wyraźnych objawach miastenii są niewystarczające. Dawka Mestinonu 4 x 1 tabletka czyli działanie 4 x 6 godzin, obejmuje 24 godziny. Pomocne może być zażycie Mestinonu około jednej godziny przed posiłkiem, bo po tym czasie działanie tego leku staje się najsilniejsze.
Bóle mięśni w kończynach mogą być wywołane osłabieniem mięśni i nawet umiarkowany wysiłek powoduje ból. Skurcze łydek i palców stóp są najczęściej wywołane zaburzeniami elektrolitowymi, warto początkowo zmienić dietę na bogatą w elektrolity, a w niektórych przypadkach zażyć magnez w tabletkach (nie ma przeciwwskazań do doustnego podawania magnezu) i potasu (uwaga: w miastenii poziom tego elektrolitu powinien być bliżej górnych wartości). Konieczna jest także odpowiednia ilość płynów, około 2 litrów (uwaga: kawa się nie liczy, bo działa odwadniająco).